ثبت تصویر کاراکال در منطقه حفاظت شده پرور برای نخستین بار

ثبت تصویر کاراکال در منطقه حفاظت شده پرور برای نخستین بار

 

منطقه حفاظت شده پرور در استان سمنان به عنوان یک اکوتون کم نظیر، از مناطق کاملا بیابانی در نزدیکی دامغان در بخش جنوبی شروع شده و پس تبدیل به نواحی استپی و تپه ماهوری در بخش میانی سپس به جنگل های هیرکانی در بخش شمالی منطقه منتهی می شود.

پروژه حفاظت از گوشتخواران پرور توسط موسسه آوای حیات وحش پرشیا با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان و اداره محیط زیست شهرستان مهدیشهر نزدیک به سه سال است که در حال اجرا می باشد.

این پروژه علاوه بر حفاظت از گوشتخواران بویژه پلنگ و خرس، پروژه های جانبی همچون حفاظت از مرال با مشارکت مردم بومی، کاهش تعارض خرس و مرال با باغداران و آموزش جوامع محلی جهت ارتقا سطح حفاظت منطقه پرور را نیز دنبال می کند.

 

یکی از ابزار شناسایی گونه ها در این پروژه استفاده از دوربین های تله ای است. در جریان این دوربین گذاری ها به تازگی یکی از دوربین های تله ای تعبیه شده در منطقه تصویری از یک کاراکال را به ثبت رسانده است.

تا پیش از این هیچ مورد مستند و غیرمستندی از حضور کاراکال در پرور گزارش نشده است و حتی محیط بانان با سابقه و قدیمی این منطقه تاکنون کاراکال را در پرور مشاهده نکرده اند.

با ثبت حضور کاراکال در منطقه حفاظت شده پرور، در کنار حضور گربه وحشی، سیاه گوش و پلنگ، این منطقه یکی از بهترین زیستگاه های کشور برای گربه سانان به شمار می رود.

کاراکال یکی از ۸ گربه سان وحشی ایران (پلنگ، یوزپلنگ، کارکال، سیاهگوش، گربه شنی، گربه پالاس، گربه جنگلی و گربه وحشی) بوده و از گونه های کمیاب و در معرض انقراض کشور به شمار می رود.

کاراکال عمدتا در نواحی بیابانی و حاشیه بیابان های مرکزی ایران زندگی می کند اما در برخی مناطق کوهستانی نیز مشاهده شده است.

کاراکال به لحاظ جثه از گربه وحشی، گربه جنگلی و گربه شنی بزرگتر بوده و به دلیل مهارت بالا در شکار و جثه نسبتا بزرگ، علاوه بر طعمه های کوچک و پرندگان، پستانداران بزرگتری نظیر آهو، جبیر، بره ها و بزغاله های وحشی و گوسفندان اهلی را نیز شکار می کند.

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...