چهارشنبه سوری یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. ایرانیان از قدیم آخرین سه‌شنبه سال را با پریدن از روی آتش و خواندن شعر «زردی من از تو سرخی تو از من» زردی‌ها و ناپاکی‌ها را به آتش می‌دهند و از آن طلب سرخی و زندگی می‌کنند.

ایجاد سر و صدا و بر هم زدن آرامش خیابان‌ها جز این رسم نبوده و نیست. در این چهارشنبه‌ آخر سال به یاد حیواناتی که محیط زندگی آنها خیابان‌ها و کوچه‌هاست باشیم. آنها درکی از دلیل این سروصدا‌ها ندارند و صدای ترقه و نارنجک باعث ترس و وحشت آنها می‌شود. در مواردی که ترقه در نزدیکی حیواناتی مانند گربه‌ها و سگ‌ها منفجر می‌شود باعث ایجاد آسیب‌های جدی در این حیوانات می‌شود. پارگی پرده‌ گوش، فرو رفتن خرده‌های سنگ یا مواد داخل ترقه‌ها در بدن و چشم، ترس و وحشت فراوان و بروز خطرات جدی مثل تصادف با ماشین، آن‌ها را در این شب تهدید می‌کند.

آخرین چهارشنبه‌ سال را مطابق سنت نیکانمان جشن بگیریم و حیوانات کوچک و بی‌پناه شهرمان را فراموش نکنیم.